11Mei,17e WD Escalona-San Martin de Vald. 32 km
Door: Leanne
Blijf op de hoogte en volg Mariette en Leanne
11 Mei 2017 | Spanje, San Martín de Valdeiglesias
11 Mei, 17e wandeldag Escalona-Almorox-San Martin de Valdeiglesias 32 km
De Italiaantjes zijn met sleutel, fris gewassen en een zak vol fruit, gisterenavond nog even bij ons op het terras komen zitten. Er wordt in 3 talen en met handen en voeten gepraat, Hij laat ons een weer-app zien waarop onweer en zware regen voor de nacht te zien zijn. Rond half 9 vallen de eerste druppels en zetten we het op een lopen naar de alberque. Zij hebben zich op de onderste bedden van de stapel bedden geiinstalleerd , Jet ligt op 2 turnmatten en ik op een iets te korte gewone matras. We kwebbelen gezellig verder en laten elkaar wat fotos zien. Om half 10 liggen we in bed. Bloedje eet want de italiaantjes hebben een kachel gebruikt om de was te drogen, beetje veel gevaarlijk. Toch een redelijk onrustig nachtje door stevige buien en watergekletter en een wit slipje dat regelmatig langs flitst als iemand naar het toilet gaat.
Om half 7 opgestaan en heel zachtjes ingepakt en aangekleed. Hebben we een poncho nodig?
Als we buiten komen is het fris maar droog, joepie.
Eerst een aantal barretjes afgelopen, maar alles is nog dicht. Dan maar 9 km verder lopen voor ons ontbijt. Als we op het punt staan het dorp te verlaten ruiken we brood. En jawel hoor, weer achteraf, in een onooglijk hol, zalige broodjes. Meteen 4 gekocht en al knabbelend verder gelopen.
Als we de veldwegen inslaan is het goed oppassen geblazen. De regen heeft voor glibberige en kleverige paden gezorgd. Algauw zien we de eerste vlinderlavendel. Mooi om deze in het wild en in grote getalen te zien groeien. Het lopen gaat ons goed af en het blijft droog.
Na 9 km komen we door Almorox en stappen het eerste barretje binnen voor een verdiende koffie, koekje erbij. In het dorp staan nog schelpen en pijlen, maar dan is het afgelopen. We komen er pas achter als we een paar km het dorp uit zijn en langs de RN route lopen. Op ons kaartje denken we te zien dat het wandelpad de grote weg kruist. Ook dit punt kunnen we niet terugvinden. Uiteindelijk lopen we ongewild bijna 12 km langs de grote weg. Opeens zien we een verharde weg naar rechts over een wildrooster. Daar zien we een hele koeienfamilie, schattig. De auto die we aanhouden, en de persoon erin vertelt dat we terug moeten en via de RN lopen. Lekker eigenwijs lopen we toch verder en volgen een prachtige route door bos en veld, het begint zachtjes te regenen. Pijlen hebben we al uren niet meer gezien. Echt balen, dit hebben we nog niet meegemaakt op onze caminos.
Uiteindelijk komen we weer terug op de RN. Dan maar hier verder. Na een korte pauze langs de weg, opeens een uitroep van Jet en jawel hoor een gele pijl.
Uiteindelijk brengen deze pijlen ons rechts van de weg, langs een prachtig landgoed. Het lijkt een oude weg, die niet meer gebruikt wordt. Deze weg gaat na ettelijke gele pijlen over in een zandweg, en warempel een gloednieuw wit caminobord. Nog een dik uur lopen, maar nu over de echte weg. We passeren een stierenvechtersplaats in de middle of nowhere. De regen dreigt maar blijft uit. Wat hebben we weer een mazzel vandaag. Langs een stijle afdaling lopen we het stadje binnen en meteen weer bergop naar de kerk. Daar ontmoeten we de Duitser die met 2 schelpen loopt, ter nagedachtenis aan zijn overleden vrouw. Door naar ons hotelletje, Hacienda la Coracera. Het stadje oogt slordig en een beetje verpauperd. Het hotel is een blijde verrassing. We worden naar onze kamer gebracht en het blijkt een heel appartement te zijn, en dat voor 67,50 per nacht inclusief ontbijt.Dank je wel booking.com en Jet.
Voor de laatste keer schoenen uit, wat is alles weer goed gegaan.
Snel douchen en dan naar beneden naar de Comidor. Weer geweldig, heerlijk gegeten, bijna onspaans in de keuze van gerechten en dat voor 12 euro per persoon. En dan even vermelden dat we op een donderdagmiddag de laatste tafel kregen.
Weer boven een heeerlijke siesta gedaan en wakker gebeld door Jan. Rondje stad gemaakt en even gaan kijken waar de bus naar Madrid morgen vertrekt. Langs de kerk voor een stempel en en passant nog een halve mis meegemaakt. Terug in de erg gezellig lounge van het hotel, lekker drankje pakken en verslag schrijven.
Een prachtige camino, uiteindelijk erg goed weer, 543,7 km gelopen, 33,3 km per dag met een rugzak van 10 kg. Zonder noemenswaardige ongemakken. Ik denk dat deze dames trots en tevreden kunnen terug kijken.
Hasta Luego, Leanne
De Italiaantjes zijn met sleutel, fris gewassen en een zak vol fruit, gisterenavond nog even bij ons op het terras komen zitten. Er wordt in 3 talen en met handen en voeten gepraat, Hij laat ons een weer-app zien waarop onweer en zware regen voor de nacht te zien zijn. Rond half 9 vallen de eerste druppels en zetten we het op een lopen naar de alberque. Zij hebben zich op de onderste bedden van de stapel bedden geiinstalleerd , Jet ligt op 2 turnmatten en ik op een iets te korte gewone matras. We kwebbelen gezellig verder en laten elkaar wat fotos zien. Om half 10 liggen we in bed. Bloedje eet want de italiaantjes hebben een kachel gebruikt om de was te drogen, beetje veel gevaarlijk. Toch een redelijk onrustig nachtje door stevige buien en watergekletter en een wit slipje dat regelmatig langs flitst als iemand naar het toilet gaat.
Om half 7 opgestaan en heel zachtjes ingepakt en aangekleed. Hebben we een poncho nodig?
Als we buiten komen is het fris maar droog, joepie.
Eerst een aantal barretjes afgelopen, maar alles is nog dicht. Dan maar 9 km verder lopen voor ons ontbijt. Als we op het punt staan het dorp te verlaten ruiken we brood. En jawel hoor, weer achteraf, in een onooglijk hol, zalige broodjes. Meteen 4 gekocht en al knabbelend verder gelopen.
Als we de veldwegen inslaan is het goed oppassen geblazen. De regen heeft voor glibberige en kleverige paden gezorgd. Algauw zien we de eerste vlinderlavendel. Mooi om deze in het wild en in grote getalen te zien groeien. Het lopen gaat ons goed af en het blijft droog.
Na 9 km komen we door Almorox en stappen het eerste barretje binnen voor een verdiende koffie, koekje erbij. In het dorp staan nog schelpen en pijlen, maar dan is het afgelopen. We komen er pas achter als we een paar km het dorp uit zijn en langs de RN route lopen. Op ons kaartje denken we te zien dat het wandelpad de grote weg kruist. Ook dit punt kunnen we niet terugvinden. Uiteindelijk lopen we ongewild bijna 12 km langs de grote weg. Opeens zien we een verharde weg naar rechts over een wildrooster. Daar zien we een hele koeienfamilie, schattig. De auto die we aanhouden, en de persoon erin vertelt dat we terug moeten en via de RN lopen. Lekker eigenwijs lopen we toch verder en volgen een prachtige route door bos en veld, het begint zachtjes te regenen. Pijlen hebben we al uren niet meer gezien. Echt balen, dit hebben we nog niet meegemaakt op onze caminos.
Uiteindelijk komen we weer terug op de RN. Dan maar hier verder. Na een korte pauze langs de weg, opeens een uitroep van Jet en jawel hoor een gele pijl.
Uiteindelijk brengen deze pijlen ons rechts van de weg, langs een prachtig landgoed. Het lijkt een oude weg, die niet meer gebruikt wordt. Deze weg gaat na ettelijke gele pijlen over in een zandweg, en warempel een gloednieuw wit caminobord. Nog een dik uur lopen, maar nu over de echte weg. We passeren een stierenvechtersplaats in de middle of nowhere. De regen dreigt maar blijft uit. Wat hebben we weer een mazzel vandaag. Langs een stijle afdaling lopen we het stadje binnen en meteen weer bergop naar de kerk. Daar ontmoeten we de Duitser die met 2 schelpen loopt, ter nagedachtenis aan zijn overleden vrouw. Door naar ons hotelletje, Hacienda la Coracera. Het stadje oogt slordig en een beetje verpauperd. Het hotel is een blijde verrassing. We worden naar onze kamer gebracht en het blijkt een heel appartement te zijn, en dat voor 67,50 per nacht inclusief ontbijt.Dank je wel booking.com en Jet.
Voor de laatste keer schoenen uit, wat is alles weer goed gegaan.
Snel douchen en dan naar beneden naar de Comidor. Weer geweldig, heerlijk gegeten, bijna onspaans in de keuze van gerechten en dat voor 12 euro per persoon. En dan even vermelden dat we op een donderdagmiddag de laatste tafel kregen.
Weer boven een heeerlijke siesta gedaan en wakker gebeld door Jan. Rondje stad gemaakt en even gaan kijken waar de bus naar Madrid morgen vertrekt. Langs de kerk voor een stempel en en passant nog een halve mis meegemaakt. Terug in de erg gezellig lounge van het hotel, lekker drankje pakken en verslag schrijven.
Een prachtige camino, uiteindelijk erg goed weer, 543,7 km gelopen, 33,3 km per dag met een rugzak van 10 kg. Zonder noemenswaardige ongemakken. Ik denk dat deze dames trots en tevreden kunnen terug kijken.
Hasta Luego, Leanne
-
11 Mei 2017 - 22:15
Monique:
Proficiat Jet en Lean met dit prachtige resultaat.
Daar neem ik de pet voor af! Dagelijks met veel
plezier jullie reisverslag gelezen. Geniet nog maar
even lekker na in het mooie Spanje -
11 Mei 2017 - 22:16
Monique :
Dag dames
Wat was het weer genieten van jullie prachtige reisverslagen. Heerlijk hoe jullie kennis maken met tal van culturen en mensen uit de hele wereld. Wat een ervaring. Ik zou dit fysiek niet kunnen en heb bewondering.
Ik wens jullie nog een fijne terugreis.
Groetjes van de Renierskes
-
12 Mei 2017 - 02:13
Paul En Anne:
PROFICIAT ! Wat een fantastische prestatie weer . Vandaag gezien dat t weer in midden Spanje slecht is ,ook morgen . Dus jullie boffen dat t vandaag nog mee viel .
Jullie hebben er weer een spartaans tochtje van gemaakt, althans tot de middag, daarna volgde de verdiende soms minder dan weer meer luxe en qua lekker eten was t helemaal goed, jullie smulden als leeuwinnen die drie dagen achter hun prooi gejaagd hebben.
Jullie zijn dik tevreden begrijp ik, dus nu maar weer lekker naar huis. Terug naar t "goede" van t alledaagse. Veel groeten uit zonnig ,nu warm Vaals , knuffel. Paul@anne -
12 Mei 2017 - 13:27
Jeanny Va Kirchroa:
Um dan mer aaf tse sjlisse in ut Kirchroadsj Plat...!...Vrouluu wat zut uur KANJERS..!
Ich don ut uuch net noa..!
Alvast eng jow tseruk rees jewunsjt...en neegste weg zient vuur os werm bij Pilates..
Adieje Wah ...
De Jrus..! -
12 Mei 2017 - 19:33
Karin:
Vandaag met bewondering voor jullie prestatie de laatste verslagen gelezen.
Jullie mogen met trots terugkijken op deze prestatie! Weer of geen weer, jullie hebben de tocht voortgezet alsof het allemaal niets uitmaakte.
Maar wat vooral uit jullie verslagen spreekt is het plezier waar jullie de camino mee gelopen hebben. En... roept bij mij de herinnering op van het lopen met de rugzak met alleen het meest noodzakelijk bij je en het gevoel dat je de hele wereld aan kan. Dat werkt aanstekelijk.
Nog een mooie laatste dag en goede reis naar huis! -
15 Mei 2017 - 11:25
Jeanette :
Buenas dames
Was geweldig verslag fantastisch , zo kan je ook op vakantie gaan . Hopelijk dat julli
Weer wennen in het heuvelanf Limburg
Gr jeanette -
15 Mei 2017 - 21:04
Peter:
Hallo dames, ik ga jullie mooie verhalen en foto`s missen. Super gelopen.
Groetjes uit Weert.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
